Barnetru og voksentru
SVAR:
Takk for eit godt spørsmål. Eg trur lett vi gjer dette for vanskeleg. Då Jesus snakka om trua ein gong, overraska han alle med å stille fram eit lite barn. Han sa: ”Sanneleg seier eg dykk: Utan at de omvender dykk og vert som born, kjem de slett ikkje inn i himmelriket. Den som gjer seg liten som dette barnet, han er den største i himmelriket.” (Matt 18,3-4).
Med andre ord: Den beste trua er ei barnetru. Eit barn lagar ikkje så mykje styr, kjem ikkje med så mange innvendingar. Eit barn har tillit til Jesus – og det er den viktigaste sida ved trua, som tilhøyrarane trengte å lære noko om. Så ikkje slepp barnetrua di, gode ven!
Nå er det ei anna side ved dette. Vi skal vere i vokster. Om vi framleis berre kan drikka av pupp, må me tenke oss om. Han som skreiv Hebrearbrevet, var litt bekymra for lesarane sine, for dei hadde ikkje lært noko nytt og meir krevjande. Han skreiv: ”Om dette har vi mykje å seia som er vanskeleg å leggja ut, fordi de har vorte sløve til å høyra. For endå de etter tida burde ha vore lærarar, treng de einkvan som atter lærer dykk dei fyrste grunnleggjande ting i Guds ord. De har vorte slike som treng til mjølk, ikkje fast føde. For den som enno får mjølk, kjenner ikkje rettferds ord, han er då eit barn.” (Heb 5:11-13) Med andre ord: Du kan og skal ha tillit til Jesus som eit lite barn. Men mens du har det, kan Jesus leie deg til ei djupare forståing av kva det inneber å følgje Jesus i kvardagen.
Så prøv å leve vidare som ein kristen med ei levande barnetru og ei veksande voksentru. Det er flott å lese korleis du fortel om trua og livet ditt. Prøv å halde fast ved begge – voksentru og barnetru - og fornye deg kvar dag. Det viktigaste er at vi lever tett ved Jesu side.
OPKL166
